ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΑΓΡΙΝΙΟΥ (LGAG)
Στη παραπάνω φωτογραφία, βλέπουμε ένα τμήμα ενός αεροναυτιλιακού χάρτη, από το αρχείο του Ταξίαρχου (ΠΒ) ε.α κ. Ιωάννη Μπαμπασάκη, της εποχής του 1973, στο οποίο φαίνεται το ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΑΓΡΙΝΙΟΥ (LGAG), που (όπως έχουμε πει, αλλά θα ξαναθυμηθούμε στο σημείωμα αυτό), η ΣΑΣ είχε μετασταθμεύσει από το Αεροδρόμιο Πάχης Μεγάρων.
Η φωτογραφία από το Google, με πλήρεις τις συντεταγμένες του LGAG.
Παραθέτω μιαν αφήγηση του Στεφανου Ατσαλου, για το Α/Δ :
Το Αεροδρόμιο Αγρινίου ήταν ιδανικό αεροδρόμιο για εκπαίδευση. Μεγάλος κάμπος χωρίς ανέμους και μεγάλος διάδρομος. Επί των ημερών μου δεν υπήρχε παράλληλος τροχόδρομος. Έξοδος ήταν η αρχή και το τέλος του διαδρόμου. Στην αρχή του 09 ήταν η Σχολή και στην αρχή του 27 ήταν το ΣΕΑΣ. Πράγματι, το Διοικητήριο και οι αιίθουσες διδασκαλίας ήταν στο ίδιο κτίριο. Για να πας στην πίστα να πετάξεις είχε αρκετό… ποδαρόδρομο. Εκεί, στην αρχή του 09 ήταν ένας χαμηλός πύργος και εκεί δίπλα υπήρχε ένα μικρό κιόσκι που περιμέναμε την σειρά μας για να πετάξουμε…
Στο Στρατιωτικό Αεροδρόμιο Αγρινίου, σήμερα, εδρεύει η 132 Σμηναρχία Μάχης, διαθέτει σύγχρονες κτιριακές εγκαταστάσεις, ο δε διάδρομος του έχει διαστάσεις περίπου ίδιες με αυτές των αεροδρομίων Αράξου και Ακτίου.
Η αποστολή της 132 ΣΜ είναι: η διατήρηση υψηλού βαθμού αποτελεσματικότητας και ετοιμότητας με κατάλληλη οργάνωση – εκπαίδευση και συντήρηση των μέσων και συστημάτων που διατίθενται ή μετασταθμεύουν σ’ αυτή για ανάληψη και επιτυχή διεξαγωγή Αεροπορικών Επιχειρήσεων, οποτεδήποτε απαιτηθεί και σύμφωνα με τα εθνικά σχέδια.
Από ακόμη πιοεπίσημη πηγή www.HAF.gr διαβάζουμε τα εξής:
132 ΣΜΗΝΑΡΧΙΑ ΜΑΧΗΣ
1961 ως 1964 Το αεροδρόμιο του Αγρινίου κατασκευάστηκε το 1961 με δαπάνες του ΝAΤΟ με προοπτική την δυνατότητα εξυπηρέτησης μίας Πολεμικής Μοίρας αεροσκαφών. Οι εργασίες των βασικών εγκαταστάσεων τελείωσαν το έτος 1964.
1964 ως 1975 Η Μονάδα λειτουργεί ως αεροπορικό απόσπασμα.
1973 ως 1974 Το Α/Δ χρησιμοποιήθηκε από τη Σχολή Αεροπορίας Στρατού.
1975 Μετονομάστηκε σε 132 Σμηναρχία Μάχης και υπήχθη επιχειρησιακά και διοικητικά στο ΑΤΑ.
1985 Κατασκευή επιχειρησιακών κτιρίων.
2005 Κατασκευή νέων κτιριακών εγκαταστάσεων.
Μάλιστα, μαζί με την ΣΑΣ, σύμφωνα με όσα μας έχει αφήσει στις αναμνήσεις του, ο Αείμνηστος πλέον, Στρατηγός κ. Φέγγος :
…είχε μετασταθμεύσει και το 25ο ΣΕΑΣ (που μετά εντάχθηκε στο 307 ΤΣΥΑΥ), πριν πάνε στο Στεφανοβίκειο, είχαν προσωρινή έδρα το Στρατιωτικό Αεροδρόμιο Αγρινίου του οποίου οι εγκαταστάσεις συντηρούντο με πιστώσεις του NATO. Εκεί είχαν μετασταθμεύσει εκτάκτως την Μεγάλη Πέμπτη του Πάσχα του έτους 1973, από την κανονική τους έδρα που ήταν το Στρατιωτικό Αεροδρόμιο στην Πάχη Μεγάρων, διότι η τότε Κυβέρνηση ήθελε να μην θεωρούνται οι παραπάνω Μονάδες ως πρόφαση εμποδίων στον κύριο Ανδρεάδη ο οποίος είχε υπογράψει σύμβαση για την κατασκευή Εργοστασίου Αλουμίνας εις την Πάχη Μεγάρων.
Έχουμε λοιπόν και λέμε ότι η μεταστάθμευση της ΣΑΣ και του 25 ΣΕΑΣ, έγινε στις26 Απριλίου 1973, σύμφωνα με τον υπολογισμό που κάναμε εδώ.
Με δεδομένο όμως ότι ήδη ολοκληρωνόταν η κατασκευή του Στρατιωτικού Αεροδομίου Στεφανοβικείου, στο Αγρίνιο οι δύο αυτές Μονάδες μείνανε, μόνο ενάμισυ χρόνο,μέχρι δηλαδή τις 15 Οκτωβρίου 1974.
Από τους χώρους του Στρατιωτικού Α/Δ ΑΓΡΙΝΙΟΥ, που παραχωρήθηκαν για τις λειτουργικές ανάγκες της ΣΑΣ και του 25ου ΣΕΑΣ, δεν έχουμε αρκετό φωτογραφικό υλικό, τουλάχιστον σήμερα που γράφονται αυτές οι γραμμές, εκτός από όσες βρήκαμε στο φωτογραφικό αρχείο του κ. Μπαμπασάκη, Υποδιοικητού τότε (από 22 Αυγούστου 1973) της ΣΑΣ, με Διοικητή τον Ανχη (ΠΒ) Σερεμετάκη Σπυρίδωνα.
Στη παραπάνω φωτογραφία, βλέπουμε το κτίριο, στο οποίο στεγαζόταν η ΣΑΣ, πιθανά και το Διοικητήριο αι οι αίθουσες διδασκαλίας..
….και ακριβώς απέναντί του, ο ΠΗΓΑΣΟΣ, στη βάση των σημαιών. Μια απεικόνιση που νομίζω ότι πρώτη φορά συναντάμε (Απρίλιος 1973) να στολίζει εγκαταστάσεις της ΣΑΣ και της Αεροπορίας Στρατού γενικότερα.
Εδώ αξίζει να ξαναθυμηθούμε, ότι εκείνη την εποχή, το επίσημο έμβλημα της ΣΑΣ, ήταν το εικονιζόμενο στην παραπάνω εικόνα και για το οποίο, ήδη έχουμε αφιερώσει πολλά σημειώματα εδώ και εδώ.
Στη παραπάνω φωτογραφία, μπορούμε να πάρουμε μια εικόνα των αιθουσών διδασκαλίας. Στη φωτογραφία, εκτός από το ότι μπορούμε να έχουμε μια άποψη του χώρου, βλέπουμε και έναν αριθμό συναδέλφων της μονίμου δύναμης της ΣΑΣ.
Στη πρώτη σειρά καθισμένοι από αριστερά προς τα δεξιά, έχουμε τους:
Τχη (ΠΒ) Μπαμπασάκη Ιωάννη Υπδκτή ΣΑΣ, Άγνωστος, Άγνωστος.
Στη δεύτερη σειρά καθισμένοι από αριστερά προς τα δεξιά:
Άγνωστος, Άγνωστος, Άγνωστος.
Στη τρίτη σειρά καθισμένος:
Άγνωστος.
Όρθιοι, από αριστερά προς τα δεξιά :
Λγός (ΕΜ) Αντωνάκος Παναγιώτης, Λγος (ΠΖ) Γουδίρας Αθανάσιος, Άγνωστος, Λγος (ΠΒ) Φράγκος Παναγιώτης, όλοι τους εκπαιδευτές της ΣΑΣ.
Το ίδιο ή σχεδόν το ίδιο προσωπικό, βλέπουμε σε αναμνηστική φωτογραφία, μπροστά στη σημαία.
Στη πρώτη σειρά, από αριστερά προς τα δεξιά, έχουμε τους:
Άγνωστος, Τχη (ΠΒ) Μπαμπασάκη Ιωάννη Υπδκτή ΣΑΣ, Άγνωστος, Λγο (ΠΒ)Φράγκο Παναγιώτη εκπαιδευτή ΣΑΣ, Τχης (ΜΧ) Χριστόπουλο Λεωνίδας Αρχιεκπαιδευτή της 29ης Εκπ. Σειράς Α/φων Σταθερών πτερύγων του Στεφανου Ατσαλου, και Υπλγό (ΠΖ) Ραφτόπουλο Ιωάννη χειριστή Α/φ, εκπαιδευόμενους τότε στα Ε/Π UH-1H.
Στη δεύτερη σειρά, από αριστερά προς τα δεξιά, έχουμε τους:
Τχη (ΠΒ) Καρακώστα Αθανάσιο εκπαιδευτή ΣΑΣ, Άγνωστος, Λγο (ΠΖ) ΓουδίραΑθανάσιο εκπαιδευτή ΣΑΣ, Άγνωστος, Λγό (ΕΜ) Αντωνάκο Παναγιώτη γ εκπαιδευτή ΣΑΣ.
Η φωτογραφία, από τελετή απονομής διακριτικών ιπταμένου, μία από τις πολλές που έγιναν, μέσα στον 1,5 χρόνο που λειτούργησε η ΣΑΣ, φιλοξενούμενη στο Α/Δ Αγρινίου. Πίσω από το τιμώμενο πρόσωπο (;), διακρίνονται, στη πρώτη σειρά, αριστερά ο Δντής ΔΑΣ/ΑΣ Ταξίαρχος (ΠΒ) Παναγιωτάκης Ελευθέριος και δεξιά οΔιοικητής της ΣΑΣ, Άνχης (ΠΒ) Σερεμετάκης Σπυρίδων.
Εδώ πάλι να το ξαναπούμε, σε πρώτο πλάνο το UH-1H ΕΣ 628, που μαζί με το ΕΣ 629, ήταν τα μοναδικά δύο ΑΒ-205 Ε/Π που είχαν σκαλοπάτι πάνω από τα σκι. Σε δεύτερο πλάνο, το ηρωϊκό και πρώτο-πρώτο Ε/Π ΕΣ 601.
Στον 1,5 αυτόν χρόνο (26 Απριλίου 1973 μέχρι 15 Οκτωβρίου 1974) η ΣΑΣ, κάτω από δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, έχει παραγωγικότατο έργο, δουλεύοντας και Βασικό Τμήμα και Τμήματα Μετεκπαίδευσης από Αεροσκάφη σε Ελικόπτερα.
Συγκεκριμένααποφοίτησαν 78 στελέχη όπως παρακάτω:
Στις 30 Ιουνίου 1973 ολοκληρώνεται η μετεκπαίδευση στα Ε/Π UH-1:
ΕΝΔΕΚΑ ΜΟΝΙΜΩΝ ΑΞΚΩΝ διαφόρων όπλων.
Στις 29 Σεπτεμβρίου 1973, ολοκληρώνονται τα Βασικά Τμήματα ΣΤΑΘΕΡΩΝ ΠΤΕΡΥΓΩΝ:
ΕΝΔΕΚΑ ΜΟΝΙΜΩΝ ΑΞΚΩΝ διαφόρων όπλων και σωμάτων και
ΕΠΤΑ ΔΕΑ Ειδικής Μονιμότητας.
Στις 20 Οκτωβρίου 1973 ολοκληρώνεται η μετεκπαίδευσηστα Ε/Π UH-1H :
ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΜΟΝΙΜΩΝ ΑΞΚΩΝ διαφόρων όπλων και σωμάτων.
Και το ΒΑΣΙΚΟ ΤΜΗΜΑ Ε/Π ΟΗ-13 με
ΟΚΤΩ ΔΕΑ Ειδικής Μονιμότητας.
Στις 4 Μαΐου 1974 ολοκληρώνονται:
ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ ΣΕ Ε/Π UH-1H με
ΔΥΟ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΑΞΚΟΥΣ.
ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΕ/Π UH-1H, με
ΕΝΝΕΑ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΑΞΚΟΥΣ διαφόρων όπλων.
Στις 20 Ιουλίου 1974 ολοκληρώθηκε η εκπαίδευση :
ΔΕΚΑ ΤΡΙΩΝ ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΛΓΩΝ ΣΤΑ Α/Φ ΣΤΑΘΕΡΩΝ ΠΤΕΡΥΓΩΝ και
ΔΕΚΑ ΤΡΙΩΝ ΔΕΑ Ειδικής Μονιμότητας.
Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε και τη καθημερινότητα των πτήσεων στο Στρατιωτικό Α/Δ του Αγρινίου, και με τα άλλα μέσα που διέθετε…
Αν θυμηθούμε τώρα και την ιστορία που μας έλεγε ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΑΤΣΑΛΟΣ, στο σημείωμα ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ”ΣΦΥΡΙΖΟΥΝ” ΑΚΟΜΗ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΟΥ….. θα μπορέσουμε να δούμε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων που είχε η Α.Σ, στη βραχύβια παραμονή της στο Στρατιωτικό Α/Δ του Αγρινίου
| Σας άρεσε; Πατήστε... |
|---|
loading...